Adriaan, waterquality labteam 205, Kenia 2011

Kiimani

Vorige week zondag, vandaag precies een week geleden, vertrokken we naar ons volgende monstername punt; Kiimani.

We vetrokken, evenals de vorige keer (naar MPC south, Kiangu), op de zondag. Dit doen we telkens omdat het op maandagn de omgevingen rond Kitui een marktdag is en het bijzonder druk zou kunnen worden in de Matatu. Dit maal bestond ons team uit 6 leden in plaats van 8. Namelijk: door veel tegenslag en moeilijkheden hebben Laura en Luke besloten om thuis te blijven zodat het om het biologielab nog af kan komen.
Met ons reizen dit keer twee van de dambouwers en één van hun buddies; Jonathan, mee. Zij waren dit weekendin Kitui en gingen weer terug opweg naar de dam in Kiangu, waar zij bezig zijn en waar wij devorige keer langs kwamen. De hoop ligt voor hun hoog omin de komende week veel werk teverleggen omdathet regenseizoen eraan zit te komen en dan hun damsite in een rivier veranderd en een bijzonder grote. Dat werkt natuurlijk niet erg fijn. De jongens hadden een paar weken vetraging opgelopen omdat één van hun; Jelle, een blindedarm ontsteking had opgelopen om de dag dat ze aankwamen in Nairobi (hun eerste dag in Kenia). Zijn blindedarm was gelijk geperforeerd en hij heeft lang moeten aansterken.

Na een paar uur wachten, om vier uur ongeveer, vertrekken we eindelijk in de richting van Ithuka. De Matatu wachtte zo lang omdat er nog een hele 3 stoelen vrij waren.
De rit was, ondanks dat we konden zitten, erg lang en vermoeiend. Het was dan ook bijna 7 uur en bijna donker toen we aankwamen in Mutomo. Samen met Peter en Stan(ley) maak ik een snel rondje door het dorp om te kijken waar we zouden kunnen overnachten. Na wat getreuzel halen we de rest van de groep en gaan we richting de lodge waar we kunnen slapen: genaamd de Mutomo Daystar Hotel. De buddies waren, onterecht, aan het treuzelen over de luxe van de diverse accomodaties. Maar hier, een kamer per persoon;meteen Bed, een klamboe, een stoel, een tafel en een bijbel, wat hebben we nog meer te wensen? Zelfs op het stoffige binnepleintje stond een kraan waar (met mach 3 zo ongeveer) water uit kwam, waarmee we onszelf zelfs zouden kunnen wassen.

Na gesettled te zijn gaan we het, ondertussen pikdonker geworden, Mutomo in op zoek naar wat avondeten. We komen uit bij het New Era Hotel. Hier eten we bonen en maïs in een soortvan sap en een pannekoek; genaamd Githeri en Chapati - typisch Keniaans eten en gebruikelijk voor lunch en avondeten. Het vult goed en kost tenslotte, samen met een coka-cola, maar 90 keniaanse shilling (:staat ruwweg gelijk aan eurocent). Na nog een mega-slechte Keniaanse soap-serie te hebben gekeken in dit hotel, besluiten we om te gaan slapen. We hebben mogenochtend om 8uur afgesproken met twee taxi chauffeurs.

De wekker staat dan ook om 7 uur. Ik heb geslapen, maar volgens mij ligt beton serieus zachter dan dit bed deed. Achja, ik heb geslapen denk ik maar. We eten bij een ander restaurantje en hier zijn we voor 70 keniaanse shilling p.p. klaar. Op tip van Peter had ik een gebakken eitje, chai en twee andazi (= soortvan niet zo vette, best zoete,oliebol): ook weer typisch keniaans. Het doet me een beetje denken aan English Breakfast en dat is niet gek omdat Kenia van origine een Engelse Kolonie was.

Rond 8 uur ontmoeten we de taxi-chauffeurs en gaan we opweg naar de omgeving van Kiimani. Ruwweg weten de taxi-chauffeurs de weg, maar we komen de Headchief van de omgeving toevallig tegen en hij besluit zijn dag-activiteiten te staken om ons de weg te wijzen, wat een vent. We komen ook nog de Chairman van de omgeving tegen; een soort van vertegenwoordiger van de bewoners en ook hij gaat zomaar met ons mee opweg naar de monstername punten. Ze weten prima de weg, ondanks dat er af en toe vrij weinig weg is en we bezoeken de drie gewenste monstername punten; Kwa Daniel, Kanzuaku en Muumba. Alledrie plekken waar in het verleden dammen zijn gecontructueerd en putten zijn geslagen door SaSol. De wandelingen naar de putten zijn over erg ruig terrein, maar de stukken die met de auto worden afgelegd gaan over nog ruiger terrein.
Ik quote mijn dagboek:
'' De wegen waren voor Nederlandse termen haast onbegaanbaar. Al zou je met een Jeep over die wegen weten te rijden, vooral de harde/moeilijke stukken, dan vind ik dat knap. En raad eens; de taxi chauffeurs hebben beide een toyota stationwagon, niet veel speciaals en rijden dat ze kunnen...''

Één van de taxi's is slechts één maal vast komen te zitten en rond 12 uur zijn we alweer terug in Mutomo. Hier doen we nog even lunch en gaan we wachten op de Matatu terug naar Kitui.

Het duurde opnieuw erg lang; rond 4 uur weten we weer een Matatu te pakken, maar gelukkig hebben we een zitplaats, het was namelijk erg druk.

De hele week ben ik op tijd naar bed geweest en van het weekend voel ik me eindelijk weer wat uitgerust. Het waren deze week nog eens volle dagen op het lab. Wel hadden we na twee dagen alle metingen al af en heb ik inspiratie gekregen voor een (nieuw) eigen onderzoek hier:

Veel van de mensen hier gebruiken een middel genaamd 'Waterguard'. De actieve stof van dit middel is dezelfde als van bleek; Sodium Hypochloride, maar het is minder geconcentreerd (1.2% i.p.v. 3.85%). Nu komen zover uit de analyses dat veel van het water hier minstens een aantal honderd milligram chloride per liter bevate. Deze twee dingen samen: we denken dat het nog eens zo kan zijn dat het gebruiken van dit middel in overtreding gaat van de normen vastgesteld door de World Health Organisation, voor drinkwater. Nu willen we hiernaast, met behulp van een cross-over naar (micro-)biologie, de effectieve werking van dit middel testen: bij welke concentratie dood het het meeste van de bacteriën?

Ik ben erg opgewekt en enthousiast en van de week zullen we hopelijk een methode gaan testen om ook het Hypochloriet, naast chloride, te kunnen testen.

Maandag vertrekken we opnieuw naar Kwa Vonza om hier, deze keer met meer vastgestelde zekerheid vooraf, opnieuw dezelfde monsterpunten te bezoeken als het team van 2010, voor vergelijking. Ik kijk er op uit en ben benieuwd, nieuwsgierig en enthousiast.

Tot de volgende maar weer! Ik zal proberen weer wat foto's online te zetten; heb er weer een boel bijgewerkt.

Reacties

Reacties

Geert

Hey broertje,

Weer een leuk verhaal om te lezen, wat een ervaringen!

Gr Geert

Jurre

Weer top om te lezen, wat een ervaringen. Vooral dat jullie vergezeld werden door de Headchief en Chairman. Wel een beetje vreemd, naar mijn idee valt er wel iets beter te doen wanneer je die functie hebt. Tenzij de taakomschrijving daar totaal anders is natuurlijk.. Maar goed, wel tof dat ze zich zo voor jullie inzetten!

Wat betreft dat onderzoekje naar die "Waterguard" erg interessant. Ik hoop dat jullie het voor elkaar krijgen er een analyse aan uit te voeren (hypochloriet dan natuurlijk) Succes ermee! Lijkt me erg leuk om te horen of het gelukt is!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!